วันอาทิตย์ที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

ตัวแปรและชนิดข้อมูลพื้นฐานใน java


           สวัสดีครับ วันนี้เราจะมาเรียนรู้เกี่ยวกับตัวแปรและชนิดข้อมูลพื้นฐานในภาษาจาวากันนะครับว่ามีอะไรบ้าง
           ตัวแปร (Variable)  คือ ชื่อที่กำหนดขึ้นเพื่อใช้ในการเก็บข้อมูล โดยหลักการตั้งชื่อให้กับตัวแปรจะเป็นไปตามกฎการตั้งชื่อที่ได้กล่าวไปแล้วในบล็อกก่อนหน้านี้นะครับ 
           รูปแบบการประกาศตัวแปร คือ
                        ชนิดข้อมูล ตัวแปร;
                        String  name; //ชนิดข้อมูลคือ String ตัวแปรคือ name
           รูปแบบการกำหนดค่าให่กับตัวแปร คือ
                        ตัวแปร = ค่าที่ต้องการกำหนดให้;
                        name = "ทดสอบครับ"; //ตัวแปรคือ name ค่าที่กำหนด "ทดสอบครับ";
           เมื่อประกาศตัวแปรขึ้นแล้วเราต้องกำหนดค่าให้กับตัวแปรเองตามตัวอย่าง จะไม่มีการกำหนดค่าให้กับเริ่มต้นให้กับตัวแปรอัตโนมัติ ซึ่งหากมีการเรียกใช้งานตัวแปรที่ยังไม่ได้ถูกกำหนดค่า เมื่อคอมไฟล์โปรแกรมแล้วคอมไพล์จะแจ้งข้อผิดพลาดว่า "might not have been initialized"
           นอกจากการกำหนดค่าโดยใช้เครื่องหมาย = แล้วภาษาจาวายังมีเครื่องหมายอื่นๆที่ใช้ในการกำหนดค่าอีก ดังนี้ครับ

เครื่องหมายสำหรับ                                    วิธีใช้                                 ความหมาย
กำหนดค่าให้ตัวแปร                                                                (กำหนดค่าเริ่มต้น a=5 ,b=2)
+= (บวก)                                                    a+=b                     a= a+b  ดังนั้น a= 5+2=7
-= (ลบ)                                                       a-=b                      a= a-b   ดังนั้น a= 7-2=5
*= (คุณ)                                                     a*=b                      a= a*b  ดังนั้น a= 5*2=10
/= (หาร)                                                      a/=b                      a= a/b   ดังนั้น a= 10/2=5
%= (หารเอาเลขเศษ)                                  a%=b                    a= a%b ดังนั้น a= 5%2=1

           ชนิดข้อมูลพื้นฐาน (Primitive Data Type) ชนิดข้อมูลพื้นฐานในภาษาจาวาแบ่งออกเป็น 4 กลุ่ม ดังนี้ครับ
  • Logical ได้แก่ boolean 
  • Textual ได้แก่ char
  • Integral ได้แก่ byte,short,int และ long
  • Floating-point ได้แก่ float และ double

ชนิดข้อมูลสำหรับค่าที่เป็นไปได้
byteตัวเลขจำนวนเต็มเล็กๆ ใช้พื้นที่เก็บเพียงแค่ 1 ไบต์-128 ถึง 127
shortตัวเลขจำนวนเต็ม (ใช้พื้นที่เก็บ 16 บิต หรือ 2 ไบต์)-32,768 ถึง 32,767
intตัวเลขจำนวนเต็มทั่วไป (ใช้พื้นที่เก็บ 32 บิต หรือ 4 ไบต์)-2,147,483 ถึง 2,147,483,647
longตัวเลขจำนวนเต็มขนาดใหญ่ (ใช้พื้นที่เก็บ 64 บิต หรือ 8 ไบต์)-9,223,372,036,845,775,808 ถึง
9,223,372,036,845,775,807
floatตัวเลขทศนิยมทั่วไป (ใช้พื้นที่เก็บ 32 บิต หรือ 4 ไบต์)1.4e-45 ถึง 3.4028235e+38
doubleตัวเลขทศนิยมขนาดใหญ่ (ใช้พื้นที่เก็บ 64 บิต หรือ 8 ไบต์)4.9e-324 ถึง1.7976931348623157e+308
charตัวอักษรทุกชนิด ตามมาตรฐาน 16-bit Unicodeตัวอักษรต่างๆ
booleanค่าความเป็นจริงทางตรรกะ (ใช้พื้นที่เก็บ 1 บิต)มี 2 ค่าเท่านั้นคือ true กับ false



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น